دربند- دره شیطان – ایستگاه 2 ولنجک – قله کماچال 94.11.9

صعود را 7 صبح از کنار مجسمه کوهنورد در میدان سربند آغاز کردیم. هوا سرد بود و کمی هم باد می‏آمد. وزش باد این دیروز هوای تهران را نسبتا پاک و تمیز کرده است.

مسیر اصلی شلوغ بود که باعث خوشحالی است. بعد از نیم ساعت پیاده‏ روی در مسیر اصلی، حرکت را از دره فرعی در سمت چپ بنام دره شیطان ادامه دادیم، دره‏ ای کم تردد با شیب نسبتا زیاد، بسیار زیبا، پوشیده از برف همراه با قندیلهای زیبایی که از سنگها ‏آویزان بودند.

از کنار فنس های منطقه نظامی گذشتیم و به روی بال رسیدیم.

با ادامه یالی با شیب تند ساعت 9 به ایستگاه دوم توچال رسیدیم، منظره ‏ای زیبا و کمیاب از تهرانی پاک روبروی ما بود. این فرصتها را باید غنیمت دانست و از آنها لذت برد! در رستوران ایستگاه دوم صبحانه عدسی خوردیم که بسیار چسبید!

بعد از حدود 40 دقیقه استراحت و صرف صبحانه از راه اصلی به سمت بالا حرکت کردیم. در طول مسیر از صحبتهای ارزشمند حاج آقا بهره بردیم و چند بیتی هم برای دوستان خواندم.

بین ایستگاه دوم و پنجم زمین کاملا پوشیده از برف و هوا آفتابی و سرد بود. تضاد آفتاب و برف مناظر را زیباتر کرده بود. چندتایی هم عکس انداختیم.

با حرکت از راه و بیراهه در ساعت 11.30 به قله کماچال در بالای ایستگاه 5 ولنجک رسیدیم.

پس از مراسم عکاسی به سوی ایستگاه 5 فرود آمدیم و در ساعت 12:30 به ایستگاه پنجم توچال رسیدیم، برف سنگین و زیبایی زمین را سفید پوش کرده بود ، مردم سرگرم برف بازی و اسکی بودند، خانواده هایی زیادی با تله کابین به ایستگاه پنجم ‏آمده و مشغول بازی و تفریح بودند.

ناهار را در رستوران ایستگاه پنجم توچال صرف کردیم، بعد از کمی استراحت و گپ زدن، ساعت 2 به سوی پایین حرکت کردیم و با فرود از شن اسکی های مهیج مخصوص حاج آقا ساعت 15.45 به ایستگاه دوم رسیدیم .

با آغاز غروب، آسمان پر شد از رنگ و زیبایی! که از آن بالا بسیار دیدنی بود. ساعت 17.20 هم در خروجی ولنجک سوار مینی بوس شدیم و به خانه بازگشتیم؛ پر از انرژی و نشاط برای آغاز هفته‏ ای نو!

محمود غرات